|
donderdag 14 september 2017, 11:08:38 uur
O
ver de affaire Giltay is enorme ophef gemaakt.
Het is de vraag of dat nou allemaal wel terecht was. Wat
is er gebeurd? De man heeft als voorzitter van de
Centrale Ondernemingsraad Politie veel geld
uitgegeven. Dat ging op aan feestjes en partijen.
Heeft hij dat ten eigen bate aangewend? Nee. Moet
hij daarom ontslagen worden? Nee.
De centrale politietop gebruikt het aangezegde
ontslag als "doekje voor het bloeden". Als
afleidingsmanoevre. Om het beschadigde
volksvertrouwen en het algemene poltiebeeld een
duwtje in de goede richting te geven. Giltay heeft
niets verkeerds gedaan. Hij zal dan ook niet
ontslagen worden. De ambtenarenrechter neemt
het meestal voor de ambtenaren op, die voor
ontslag zijn voorgedragen.
Datzelfde doet de Geschillencommissie, die
krachtens CAO in tal van bedrijfssectoren in
bindende uitspraak is voorgeschreven. De
kantonrechter conformeert zich aan deze
uitspraken.
De feestjes die zijn gehouden, vonden plaats onder
auspiciën van de nationale politietop. Zij hebben
Giltay geen strobreed in de weg gelegd. Giltay was
als voorzitter van de Centrale Ondernemingsraad
belast om de overgang van de oude naar de nieuwe
politiestructuur en organisatie in ons land zo goed
mogelijk voor het personeel te laten verlopen.
Die overgang was in de grootste problemen beland
en is dat nog steeds.
De toenmalige politiechef Bouwman had er de
allergrootste moeite mee en diep-menselijke
zorgen over. Het lukte niet.
Het is in het bedrijfsleven, en in het
vakbondswezen gebruikelijk, dat ingrijpende
reorganisaties gepaard gaan met een (of meer)
goede afscheidsfeesten van de oude structuur. Dat
maakt de overgang van de oude naar de nieuwe veel
gemakkelijker.
Wat Giltay heeft gedaan, is gewoon zijn
organisatie-begeleidingsplicht. Niets meer en niets
minder. Hij mag en zal daarvoor niet gestraft
kunnen worden.
Losgezien en onafhakelijk, zonder waarde-oordeel,
van de enorme ophef en gespeelde
verontwaardiging, die als goodwill-reclamestuntje
door de huidge politietop de publicitaire wereld en
de media in is gejaagd. Dat doet namelijk uitermate
flauw, kinderachtig en onwerkelijk aan. "Barbertje
moet hangen".
Politiewerk is een moeilijke, serieuze zaak. Daarbij
horen laagbijdegrondse ontsnappingstruuks aan de
verantwoordelijkheid en het solidariteitsgevoel
niet.
Of de publieke opinie dat nu leuk vindt of niet.
Politiewerk kost heel veel geld.
Er moet de komende jaren nog duizendvoudig veel
meer werk, geld en manschappen, en ook goodwill
bij.
De politietop faalde. En niet Giltay.
Jules Zollner.
|
|
