dinsdag 5 september 2017, 17:13:55 uur Een overbodige politieke actie D e wereld was weer een beetje in rep en roer omdat er aanstonds nog een referendum zou worden gehouden. Politici en bestuurders (gemeente) zijn een beetje vies van referenda. De bestuursmacht glipt hun daarmee door de vingers. Het volk gaat eigen rechtertje en eigen bestuurdertje spelen. Dat moeten we in een (schijn) democratie niet hebben. Daarom is er bij niet-democraten altijd verzet tegen referenda. In dit geval, zoals het hiernaast staat omschreven en uitgelegd, is het niet nodig een referendum, volksraadpleging, over de tapwet te houden. De tapwet komt er toch, en tappen deden de diensten al sinds ze bestaan. Heel lang, en volkomen ongebreideld. De diensten mogen kunnen en doen tappen wie en wat en wanneer en waarom ze willen. Daar gaat het ook niet om. Dat is niet eens belangrijk. De diensten staan boven de wet, en zijn ervoor, om alle gegevens te verzamelen die maar in de verste verte mogelijk en zelfs denkbaar zijn. Dat is hun taak. Of dat nou bij wet geregeld is of niet. Waar het om gaat is, wat belangrijk is, wat ze DOEN met de ongekend grote voorraden aan gegevens, die ze tappen en getapt hebben. De diensten geven zelf het antwoord: ze clusteren. Uit de clusters trekken ze conclusies, en van de conclusies uit komen aanbevelingen, directieven, procedures en opdrachten. We moeten daarbij niet vergeten, dat iedere politieman in Nederland en de omliggende Westeuropese landen, met de rang vanaf brigadier, automatisch, ingeschreven en oproepbaar, ---autonoom---, inzetbaar is van voor en in de geheime dienst. Dat wordt nogal eens vergeten. Ook in het normale reguliere "burgerij-contact". De politieman als voorzitter van de plaatselijke hengel- en kaartclub. Wat er dus met de gegevens GEBEURT, van de diensten is dus met enige, de grootste, zorg omgeven. Niemand die het weet. Niemand die het kan controleren, en niemand ie er eventueel aan kan bijsturen. En corrigeren. Overal waar mensen en automaten werken, worden fouten gemaakt. Er is daarover een hele website in het leven geroepen, dat is de site van de recherche-WAARHEIDSVINDERS. Daaruit blijkt, dat er met het verzamelen en toepassen van de gegevens de grootste, en de ergste fouten worden gemaakt. Die leveren erg veel schade en schande op. Er valt niets tegen te doen. Daarbij komt, dat door de diensten ook gegevens worden vergaard, met een oneigenlijk doel. Dat wil zeggen bedrijfs-spionnage-gegevens, die bestemd zijn voor bestuurlijke maatregelen en voorbereidingen zijdens de regering. Of zijdens de bedrijfsconcurrenten. Op zich is daar niets op tegen want iedere burger kan en doet het ook. Met name het CBS en CPB. Het geschiedt daarbij nog niet eens uit de tapwet, maar uit de in de grondwet vastgelegde vrijheid van meningsuiting. In de vertaling naar het begrip van de vrijheid van menings- en gegevens VERGARING. Dat is een onaantastbaar recht. Er hoeft geen referendum over gehouden te worden. Het verzamelen van bedrijfsspionnage-gegevens brengt grote maatschappelijke en economische gevaren en schade met zich mee. Al deze activiteiten bevinden zich op grote, internationale schaal. De beste en snelste computers ter wereld (die van de RWTH in Aken) zijn er onafgebroken 360 dagen en nachten van ieder jaar mee belast. Zij doen voor de diensten maar twee dingen in de uitvoerlijn dat is a. maken van daderprofielen, b. maken van situatieprofielen. Beide procedure uitvloeisel-activiteiten en werkzaamheden vallen onder de "criminogeniteits (terroristische) detectie-inzet" van (regerings) bestrijding, politie, justitie, leger, rechtspraak en internationale opschaling van defensie activiteiten tegen omverwerping van de geordende rechtsstaten. Het is duidelijk dat daarvan geen enkel gegeven van de diensten naar buiten komt. Zolang als de diensten al bestaan en zullen bestaan. Voor niemand, en nooit. Minister Plasterk heeft daar in het verleden een aantal domme uitlatingen over gedaan. Het bleek dat hij daarbij niet in staat was zijn taak naar behoren te vervullen. Het enige wat de gewone burger, en de ondernemingen in de maatschappij, mogen hopen is, dat hun gegevens niet verkeerd geclusterd worden. Naar aanleiding van wat er gebeurt, is het niet raadzaam en verstandig daar veel hoop op gevestigd te hebben. Jules Zollner.