donderdag 20 november 2014, 14:10 u . . . Fatal errors in de Rechtspraak . . Barbertje moet hangen . Hervormingen in het Strafrecht Deel 1 . . Het is verstandig, een nieuw initiatief altijd positief te begeleiden. Ook al is het twee jaar oud. Ieder nieuw plan of idee ter uitvoering moet "het voordeel van de twijfel" worden gegund. Dat doen we dus allemaal. De plannen en uitvoeringen tot vernieuwing en verbetering van het Strafrecht, en van de Rechtspraak, in Nederland, moeten echter met de nodige argwaan, de voorzichtigheid, en ook de nodige realiteitszin, worden bezien. Het strafrecht, en de rechtspraak, het gehele stelsel van straftoemeting en rechtsbedeling (spreek uit: bedeeling), zijn niet zomaar wat, in Nederland. De rechtspraak is het enige dat ons weerhoudt, het leven van ons en van anderen te benemen, te beschadigen. De rechtspraak en het strafrecht behoren ot de meest elementaire bouwstenen waarmee de maatschappij en de samenleving zijn opgebouwd en bijeen worden gehouden. In dat licht bezien, is de oprichting van de hiernaast genoemde ACAS- commissie heel interessant. En zelfs prijzenswaardig. We kunnen er opgetogen over zijn. We moeten er echter in het begin vooral niet te veel van verwachten. Er zijn teveel "heilige huisjes", die tot het einde der tijden moeten worden afgebroken. De beste en eerst aangewezen methode om de rechtspraak en het strafrecht in ons land te verbeteren is de economie. Er gaat in de rechtspraak en in het strafrecht in Nederland veel, zoniet alles, fout. Wie daar een goed inzicht in wil krijgen leest en volgt de site van de Waarheidsvinders. In de tegenwoordige en toekomstige situatie van alle Nederlanders en Europeanen is het zo, dat het strafrecht voor de verbetering van 's mensen handelen niet meer toereikend is. We bevinden ons in een diepgaande en langdurige economische reorganisatie. Dan is het nodig om niet meer uit te gaan van algehele abstinentie (detentie) van burgers tegen wie maatregelen moeten worden genomen, maar van herstel in de productie. Aan iemand die strafmatig is opgesloten heb je niets. Hij produceert niet. Het herstel en de verbetering van de economie is uitsluitend gebaseerd op herstel en verbetering van de productie. Zonder productie is er geen consumptie. Zonder consumptie is er niets. Het strafrecht, het recht om te straffen inclusief het recht om iemand buiten de maatschappij te plaatsen (gevangenis) dient dus te worden afgeschaft. Daarvoor in de plaats komen overeenkomstenrechtelijke maatregelen. Economie is de leer van het overeenkomstenrecht. Het maken en onderhouden, veranderen en toepassen van afspraken, regels, gewoonten en handelingen. Maar alleen zodanig dat er aan alle kanten winst mee kan worden gemaakt. Dat kan met het botte hedendaagse strafrecht, inclusief zijn gebreken en tekortkomingen, gerechtelijke dwalingen fouten en malverstaies in politiewerk en onderzoek, niet. Het strafrecht biedt geen winst. Zonder winstoogmerk vervalt de economie. We zien thans in het huidige strafrecht en in de rechtspraak ook al enkele "voorvechters" die het economisch principe en de ombouw daartoe van het strafrecht als basis van al hun handelingen denken en doen hebben verheven. Voorvechters en voorbeelden hiervan op landelijk en internationaal niveau zijn Huub Willems president van de Ondernemingskamer en Yvo Buruma, lid van de Hoge Raad. Zij "bedisselen", "husselen", en "sjacheren", marchanderen, net zo lang, totdat er een niet-"strafwettige" maar "forensisch"-economische maatregel in een strafzaak wordt opgelegd. Ze treden daarover zo vaak als maar enigszins mogelijk is in de openbaarheid. Alle strafzaken dienen dus te worden gerelateerd aan de economie. Het economisch strafrecht wordt de nieuwe wetenschap louter van de waardebepaling. Op die manier kunnen fouten en vergissingen gebreken en tekortkomingen van politiewerk en onderzoek, strafrecht en straftoemeting, rechtsbedeling aan de burgers, worden omgezet en vertaald naar werkbare economische aggregaten. De rechtspraak in Nederland is historisch voortgekomen uit "liefhebberij", plaats- en werkbepaling van de adel. De adel was daarmee "onder de pannen" en edellieden hoefden verder niets te doen dan te zitten slapen onder de rechtszittingen. Het is zo, dat er in al die eeuwen rechtshistorie en vooruitgang vrijwel niets is veranderd. De commissie Fijnaut zal aanvankelijk vele jaren moeten opboksen tegen onnoemelijke aantallen grote dikke muren van louter tegenstand en onwil. Men vreest allerwegen gezichtsverlies. Het degradatiespook van de overheid ligt op de loer. Alleen door de vertaling van het hele strafrecht en de rechtspraak naar hoofdlijnen beginselen en uitwerkingen van de economie zal iets, hoe onooglijk microscopisch klein ook, ter verbetering en veranderig van de staatsinrichting voor alle burgers kunnen worden bereikt. De factor tijd speelt daarbij geen enkele rol. Men moet daarbij denken aan minstens tienduizend jaar. .-.-. Wordt vervolgd, hieronder in Updates.