.
.
donderdag 12 februari 2015, 14:53 u
.

Bouwers en projectontwikkelaars moeten voort voort voort
.

Het Schandaal van Thorn
.
.
A ls eenling en als volks- en bewonersgemeenschap sta je machteloos,
tegenover een kuipende overheid, aan de leiband van de nationale
project- en bouwmaatschappijen.

Een burgemeester, een gedeputeerde, en
sterk vervuilde bouwgrond voor recreatie-appartementen.
Voorschriften voor de volksgezondheid worden in de wind geslagen.

Er is geen enkele weerstand, geen enkele controlerende instantie,
En geen enkele te handhaven rechtsregel.
Limburg in de prairie, Limburg in het Wilde Westen.

Piraten en beroepscriminelen hebben de overhamd, en de volks-almacht.
Dat alles alleen maar, om de Duitsers binnen te halen.
Waar niemand wat aan verdient.

Lees hieronder de huiveringwekkende publicaties van de Telegraaf-site
""Roermond Dichtbij"", door Henri Haenen,
en geheel onderaan mijn nog veel huiveringwekkender commentaar.

.

ONDERZOEK: Een recreatiepark op een mijnsteenstort, kan dat wel?
--- Roermond Dichtbij ---REGIO | 02 december 2014 | 1 | Door onze
verslaggever

1 / 1


ROERMOND - In Thorn verrijst binnenkort een groot recreatiepark. Het wordt
gebouwd op een mijnsteenlocatie, een plek waar in vroeger jaren mijnsteen
is gestort. Mijnsteen, die gevaarlijke stoffen bevat, zoals zware metalen
en kankerverwekkende PAK's. Hoe gevaarlijk is dat? Roermond Dichtbij las de
rapporten en stelde vragen aan de gemeente Maasgouw, Grontmij en
projectontwikkelaar Arcus Zuid.

De mijnbouw in Zuid-Limburg liet enorme hoeveelheden mijnsteenafval achter.
Dat afval bevat gevaarlijke stoffen, zoals de zware metalen zink, nikkel en
cadmium, evenals PAK’s. De provincie heeft miljoenen tonnen van dit afval
gestort in de Maasplassen in Midden-Limburg. Maasgouw heeft daar een
behoorlijke portie van op zijn dak gekregen. Of liever: onder water en in
de grond, want de Maasplassen werden ermee gedempt. Zo kwam in de Groeskamp
in Thorn maar liefst 1,8 miljoen ton zeer verdachte mijnsteen terecht in
een ontgrindingsplas. Is een grootschalig bouwproject op zo’n
mijnsteenlocatie wel veilig en gezond? Roermond Dichtbij stelde een
onderzoek in.
Recreatiepark

Arcus Zuid heeft voor dat gebied een plan ontwikkeld voor de bouw van 300
recreatiewoningen met centrale voorzieningen, een hotel met 120 kamers, een
jachthaven en 60 recreatie-appartementen. Ook komt er een jachthaven met
300 ligplaatsen en verder een zwembad, horeca, en detailhandel. Het
plangebied van het bestemmingsplan is gelegen ten zuidoosten van de kern
Thorn. Het vakantiepark wordt aan de west,- zuid,- en oostzijde omringd
door waterplas de Grote Hegge, het uitloopgebied van de kern Thorn aan de
noordwestzijde en de weg Meers aan de noordzijde. En onder de nieuwe
woningen ligt straks een grote hoeveelheid verdachte mijnsteen.

Gebruik van een verdachte locatie

Volgens gemeente en projectontwikkelaar is er echter geen gevaar voor mens
en ecosysteem. De mijnsteenlocatie is namelijk afgedekt met een leeflaag
van minstens anderhalve meter schone grond. Uit onderzoek door bureau
Grontmij is gebleken dat de aanwezige mijnsteen geen gevaarlijke stoffen
lekt, bijvoorbeeld in het grondwater.

Volgens Grontmij levert de verontreiniging geen risico’s op voor mens en
milieu. Dat is gebleken uit meerdere onderzoeken in opdracht van Rijk,
provincie en gemeente, onder meer in 1996 door Fugro, en door Grontmij in
december 2013 en recent in februari 2014.

Het onderzoek van Grontmij van december vorig jaar riep nog de nodige
vragen op. ,,De situatie was niet onverdacht’’, zegt Jos Joosten,
beleidsmedewerker Bodem van de gemeentelijke omgevingsdienst MER ,,Daarom
moest er een vervolgonderzoek komen, en dat was het onderzoek van
februari.’’ Niet onverdacht betekent, dat er factoren zijn die onvoldoende
bekend zijn of op gevaar kunnen wijzen. Daarom volgden op het rapport van
december 2013 boringen en bemonsteringen van de ondergrond. Overigens
erkent Grontmij op vragen van Roermond Dichtbij dat er alleen is geboord
tot aan de mijnsteen. Uit het vervolgonderzoek bleek volgens de gemeente en
Grontmij dat er geen direct gevaar bestaat voor mens en milieu. ,,Dan
blijft de situatie weliswaar verdacht omdat er sprake is van een
saneringslocatie, maar dan zijn er geen milieutechnische belemmeringen voor
het voorgenomen gebruik van deze locatie. Het vervolgonderzoek van Grontmij
kan dan ook gebruikt worden in eventuele procedures", legt Joosten uit.

Anders gezegd: volgens de gemeente leveren de zware metalen, PAK’s en
andere gevaarlijke stoffen in de ondergrond geen gevaar op voor de
toekomstige recreanten en bewoners van de Maasresidence, omdat er een
sanering heeft plaatsgevonden die volgens Rijk en Provincie heeft geleid
tot een "stabiele eindsituatie".

Waarom is er niet dieper geboord? Grontmij geeft op deze vraag van Roermond
Dichtbij het volgende antwoord: ,,Inderdaad, er is alleen geboord tot de
mijnsteen. Dit in overleg met de gemeente en provincie. Voor de toekomstige
functie van het plangebied is alleen de kwaliteit en dikte van de leeflaag
relevant. Het is dus zaak dat de leeflaag voldoende nauwkeurig is
onderzocht. Dit onderzoek is inmiddels uitgevoerd.’’

Afdek- en leeflaag

De afdekking van de mijnsteen bestaat uit twee lagen. Na het storten van
het gevaarlijke afval werd daar bovenop een afdeklaag aangebracht. Die is
ergens tussen de 20 centimeter en een halve meter dik, maar kan op plaatsen
nog verontreinigd zijn. Omdat er ook woningen worden gebouwd op plekken
waar alleen deze afdeklaag ligt, wordt bovenop deze laag een zogenoemde
leeflaag gestort van meer dan anderhalve meter schone grond, aldus
Grontmij. Op de meeste plaatsen is de oorspronkelijke afdeklaag al
aangevuld met een dikkere leeflaag. Waarom twee lagen? ,,Als je in de grond
gaat graven en je graaft diep genoeg, kom je uit bij een grond met een
andere kleur’’, legt Jos Joosten, beleidsmedewerker van de gemeentelijke
omgevingsdienst uit. ,,Dat noemen we ook wel de signaleringslaag, feitelijk
de oorspronkelijke afdeklaag. Die heeft een andere kleur. Daardoor weet je:
ga niet verder graven, deze kleur is een soort waarschuwing om te stoppen
met graven. De funderingen van de woningen zijn nooit dieper dan de
leeflaag.’’

Kwel- en grondwater

Alles goed en wel, maar wat gebeurt er bij hoog water en overstromingen?
Kan dan geen kwelwater omhoog komen dat in aanraking is geweest met de
mijnsteenondergrond? Joosten en zijn collega Roger Huntjens van de gemeente
Maasgouw denken van niet. Zij wijzen op een onderzoeksrapport van
Rijkswaterstaat waarin dat risico niet aanwezig wordt geacht. ,,Het gebied
is helemaal ingekapseld’’, zegt Huntjens. Ook Grontmij concludeert dat de
mijnsteen geen invloed lijkt te hebben op het grondwater, dat daardoor niet
vervuild zou raken. De gemeente is het met die conclusie eens, zegt
Huntjens. Joosten vult aan: ,,Het grondwater is gemonitord. Er is sprake
van een stabiele eindsituatie. De situatie voldoet aan de zogenoemde IBC-
criteria. Het gaat bij deze criteria om het isoleren van de
vervuilingsbron, het beheersen ervan en het controleren ervan.’’ Kortom: de
gemeente zegt alles onder controle te hebben. En de gedumpte mijnsteen
levert volgens de gemeente geen gevaar op voor het grondwater.

Op vragen van Dichtbij over het grondwater antwoordt Grontmij als volgt:
,,Het grond- water is in het verleden gemonitord. Uit de
monitoringsresultaten blijkt dat verdere monitoring niet meer noodzakelijk
is omdat sprake is van een stabiele eindsituatie. Voor het gebied geldt op
grond van de saneringsbeschikking een nazorgplan. In dit nazorgplan zijn
gebruiksbeperkingen omschreven voor de huidige en toekomstige eigenaren.
Deze gebruiksbeperkingen, waarin onder andere is bepaald dat de leeflaag
van anderhalve meter in stand gehouden moet worden, worden ook doorgelegd
op de toekomstige eigenaren.’’ Anders gezegd: bewoners moeten geen al te
diepe kuilen gaan graven! En een eigen bron aanleggen voor het omhoog
pompen van grondwater is bij deze ook verboden.

De bouw

Maar hoe zit dat nou met de bouw zelf. De grond die tijdens bouw en het
graven voor funderingen vrijkomt, moet worden hergebruikt om elders gaten
op te vullen, blijkt uit het rapport van Grontmij. Volgens directeur Habets
van Arcus Zuid levert dat geen risico’s op. ,,Het is inderdaad de bedoeling
om vrijkomende grond tijdens de bouwwerkzaamheden te gebruiken om het nog
op te hogen deel op te hogen’’, antwoordt Grontmij op onze vragen. ,,Het
zou enkel leiden tot onnodig veel transport- bewegingen als deze grond het
gebied verlaat en er later weer andere grond het gebied in gereden moet
worden. De grond is geschikt voor het voorgenomen gebruik, dus bruikbaar
voor de ophoging. Op dit moment is nog niet bekend hoeveel grond er
vrijkomt bij de bouw van de woningen.’’

,,Het ophogen van het deelgebied kan onder de werking van de vigerende
saneringsbeschikking. Voorgesteld is wel om vooraf het saneringsplan te
actualiseren. Dit moet nog plaatsvinden. In het geactualiseerde
saneringsplan zal als voorwaarde worden opgenomen dat de milieuhygie¨nische
kwaliteit en dikte van de leeflaag ter plaatse van het op te hogen gedeelte
zal moeten voldoen aan de toekomstige functie van het plangebied.’’

Grontmij benadrukt dat uit het onderzoek is gebleken dat het voorgenomen
gebruik van het gebied geen risico’s oplevert voor mens en ecosysteem. ,,Er
heeft hieromtrent intensief overleg plaatsgevonden met provincie, gemeente
en Rijkswaterstaat. Het gebied is met goedkeuring van de Provincie bij
besluit van 4 februari 1997 gesaneerd en geschikt bevonden voor het
voorgenomen gebruik, zonder dat dit leidt tot risico’s voor mens en
ecosysteem. Het nazorgplan, eveneens vastgesteld door de provincie,
garandeert dit ook in de toekomst.’’

De mouwen opgestroopt

Er is dus wat de gemeente betreft geen beletsel om met de bouw te beginnen.
De inspraakprocedure voor het ontwerp bestemmingsplan is net achter de rug.
Daarop zijn twee zienswijzen binnen gekomen, aldus de gemeente. Die worden
bestudeerd en bekeken wordt of die leiden tot aanpassingen in de plannen.
Daarna gaat het voorstel naar de raad, die het plan vaststelt. Vervolgens
hebben mensen de mogelijkheid om in beroep te gaan bij de Raad van State.
Zodra het plan onherroepelijk is geworden, gaat de projectontwikkelaar
bekijken of en hoeveel woningen hij verkocht krijgt.

Het plan bestaat volgens Huntjens uit fasen. In de eerste fase is er ruimte
voor de bouw van honderd woningen en bijbehorende voorzieningen, waarover
later meer. De vergunning voor die fase wordt pas afgegeven als de
ontwikkelaar 70 procent van de woningen verkocht heeft. Kijk hier voor
berichtgeving over de bouw van het nieuwe park.

Wie het complete onderzoeksrapport van Grontmij wil inzien kan dit bekijken
onder ruimtelijkeplannen.nl via de volgende link:
http://www.ruimtelijkeplannen.nl/web-
roo/roo/bestemmingsplannen?planidn=NL.IMRO.1641.BPL060-ON01



Maasgouw: niet alle mijnsteen is gevaarlijk afval
REGIO | 11 februari 2015 | 2 | Door Henri Haenen,
Dichtbijredacteur

1 / 1


ROERMOND - Niet alle mijnsteen is gevaarlijk afval. Daarom hoeft de
gemeente Maasgouw zich geen al te grote zorgen te maken over de miljoenen
kuubs aan in oude grindgaten gestorte mijnsteen, afkomstig van de Zuid-
Limburgse kolenmijnen. Dat zeggen medewerkers van de gemeente Maasgouw.
Eigenlijk telt Maasgouw volgens medewerker Jos Joosten slechts één
risicogebied, en wel onder In de Roes bij Ohé en Laak. Daar werden in de
jaren ’70 van de vorige eeuw grote hoeveelheden vervuilde mijnsteen
gestort. Andere grindplassen in de gemeente werden gevuld met mijnsteen,
mijnslik. Vanwege de geringe uitloging is die op de huidige locatie niet
schadelijk voor de volksgezondheid, aldus Joosten. Het gaat daarbij om
dichtgestorte grindgaten in de Grote Hegge, bij Pol, Huiskensveld, het
Eiland, en Stevensweert.

Mijnsteen is een poreuze laag tussen steenkool en andere gesteenten, diep
in de Zuid-Limburgse bodem. Het gedolven mijnsteen werd vroeger op grote
bergen gestort. Men kon er immers niks mee. Later, tijdens de sanering van
de wingebieden van steenkool in Zuid-Limburg, kwam veel mijnsteen terecht
in de door ontgrindingen gevallen plassen langs de Maas bij het huidige
Maasgouw.
Er zijn volgens Joosten twee soorten mijnsteen, vervuilde en niet
vervuilde. De niet-vervuilde heeft volgens Joosten van nature sulfaat in
zich, SO4. In de vervuilde zit ook grotere hoeveelheden PAKs, benzeen en
Pcb's, en dat zijn kankerverwekkende stoffen. Je kunt daarnaast nog een
onderscheid maken tussen zwarte en rode mijnsteen. Rode is gebrand. De
zwarte niet. De zwarte is poreuzer, en veroorzaakt meer natuurlijke
uitloging. Dat hoeft niet gevaarlijk te zijn. Zowel rode als zwarte
mijnsteen kunnen al dan niet vervuild zijn door menselijk handelen.

Grondwater

Alle stortplaatsen van mijnsteen in Maasgouw zijn onderzocht, en wel door
Grontmij en Rijkswaterstaat. Daaruit bleek dat de uitloging gering is, en
het grondwater geen gevaar loopt. Wel bleek de stort in Ohé en Laak, aan In
de Roes, ernstig vervuild. Die werd dan ook benoemd tot saneringslocatie.
De mijnsteen in Thorn (waar een afdeklaag van 1 meter op is aangebracht),
waarop straks recreatiepark Maasresidence gebouwd wordt, is niet gevaarlijk
vanwege de geringe contactmogelijkheden en uitloging. Volgens een rapport
van Grontmij komen echter ook daar stoffen als PAK voor. Maar dit is
relatief: in mijnsteen, zit in een zekere mate een PAK-vervuiling. Let wel,
als op de barbecue het vlees aanbrandt, ontstaat er een zwart laagje omheen
(PAK), en dat is zoals bekend kankerverwekkend.

In het 6 hectare grote gebied In de Roes werd alarm geslagen. Er kwam om te
beginnen een afdeklaag schone grond op van ruim een meter dikte. Deze stort
wordt periodiek gemonitord, en dat gebeurt met een groot aantal peilbuizen.

Waar komt dat spul vandaan?

Oorspronkelijk werden de mijngangen gestut met dennenhouten palen. Het
voordeel daarvan was dat die begonnen te kraken als een mijngang op
instorten stond. De mijnwerkers konden dan tijdig een veilig heenkomen
zoeken. Later werden deze dennenhouten stutten echter vervangen door
hydraulische stutten. De olie die in deze stutten zat was verontreinigd met
pcb’s, en door lekkage werd de verontreiniging van de steenkolen- en
mijnsteenlagen veroorzaakt.

,,Zuivere mijnsteen vormt geen direct gevaar voor de mens’’, legt Joosten
uit. ,,Er zitten zelfs elementen in die ten goede komen aan de landbouw. Er
is zelfs een leverancier in Duitsland die gecertificeerd mijnsteen
levert.’’

In de jaren ’70 werd mijnsteen veelvuldig gebruikt bij de aanleg van wegen
en bij het versterken van oevers van rivieren en beken. Wanneer die worden
gerenoveerd of afgegraven, komt die mijnsteen vrij. Daarnaast kwam
mijnsteen vrij door het saneren van de mijnsteenbergen. Ook kan mijnsteen
vrijkomen in oude grindgaten, waar werkzaamheden worden verricht.

Teerzuurvijver

Risicogebied in Maasgouw is zoals gezegd In de Roes bij Ohé en Laak. ,,Die
mijnsteen is afkomstig van de Mauritsberg. Die berg bestond deels uit
schone mijnsteen. Maar er was ook een teerzuurvijver met chemisch afval uit
de mijnbouw. Mijnsteen van die Mauritsberg is gestort in het grindgat van
In de Roes’’, aldus Joosten. Dat gebeurde in de jaren ’70 van de vorige
eeuw. Een deel van In de Roes is niet aangevuld met dat verontreinigd
mijnsteen. Het gaat daarbij met name om het gebied waar een steenbrekerij
ligt. Het gebied ten westen dus wel. Uit metingen is gebleken, dat de
verontreiniging niet weglekt, aldus Joosten.

Onrust

Toch was er lange tijd onrust in Ohé en Laak. ,,De Molenplas ten noorden
van In de Roes stond vroeger in open verbinding met de Maas’’, zegt
Joosten. ,,De grondwaterstroom ging daardoor naar de kern van Ohé en Laak.
Dat vonden inwoners verontrustend. De Molenplas is inmiddels afgesloten van
de Maas. Daardoor kreeg de grondwaterstroom zijn natuurlijke weg terug,
richting de Maas, niet langer door de kern van Ohé en Laak. Dat reduceert
het gevaar enorm.’’

Wat Maasgouw doet wordt samengevat in de term IBC: isoleren, beheersen en
controleren, legt Joosten uit. ,,Er is een afdeklaag aangebracht van een
meter. De dikte daarvan wordt geregeld nagekeken. Het is verboden om diep
te ploegen in dat gebied. Daarnaast houdt Maasgouw via ,,monitoring’’ het
gebied in de gaten. Daaruit blijkt dat er niks weglekt.’’

Kijk hier voor eerdere berichtgeving over de mijnsteen bij Thorn.



http://www.dichtbij.nl/roermond/regio/artikel/3896780/maasgouw-niet-alle-
mijnsteen-is-gevaarlijk-afval.aspx

Commentaar Jules Zollner (geplaatst) :

In dit soort zaken past altijd de inbreng van de koele nuchtere
onpartijdige integere betrouwbare wetenschap. Maar laagstaande zakelijke
onmenselijke belangen verkwanselen en walsen daar in Limburg al te
gemakkelijk overheen...

Oud-burgemeester van Echt, en waterrechtkundige, dr. Willem Heemskerk te
Echt, zaliger gedachtenis, heeft altijd gewaarschuwd, en gewezen op de
veelvuldige gevaarlijke mijnsteen-stortingen, onder meer in het Lateraal
Kanaal, in Ool en en in De Roes / Stevenweert.

In honderden brieven aan het provinciaal bestuur van Limburg en aan de
krant, waarvan er vele geplaatst zijn, en die nog allemaal in mijn bezit
zijn omdat ik zijn persoonlijke website bijhield, toonde hij onomstotelijk
aan dat de mijnsteenstortingen, ALLE mijnnsteenstortingen, in en om
Stevensweert en Oh‚ en Laak, in De Roes en op tal van andere plaatsen,

regelrecht ernstig gevaarlijk zijn voor de volksgezondheid, en langdurig
grote kans bieden op kankerverwekkende vergiftiging van mens en dier.

Al deze mijnsteendeponi‰en hadden al lang geheel en al verwijderd en
opgegraven dienen te worden. Daartoe waren ze in plannen opgenomen van de
landelijke rijksoverheid. De regering heeft deze opruim- en
saneringsplannen nu laten schieten. Dat is een groot schandaal, waarvan de
rekening op termijn wordt gepresenteerd.

Onder meer wees dr. Heemskerk tevens ook,
talloze malen op zeer ernstige vervuiling van het grondwater in en om de
Oolderplas, door grootscheepse storting van benzeenhoudend kankerverwekkend
chloorbleeklooghoudend fabrieksafval van de Natronchemie / Solvay Chemie in
Linne en Herten. Van de aanleg en storting daarvan zijn door mij ter
plaatse foto's gemaakt.

Het is al vele tientallen jaren intentie en uitvoering door provinciaal
bestuur van Limburg en Rijkswaterstaat, deze onverantwoordelijke
vervuilingen en vergiftigingen van het leefmilieu van alle inwoners te
gedogen, toe te staan en zelfs te bevorderen.
Onder meer is de lozingsvergunning van Solvay rechtstreeks op de Maas en
van kwikdampen in de lucht nog altijd niet ingetrokken.

Nu dr. Heemskerk niet meer in leven is, is het nog altijd hoogste tijd, de
doldwaze redeneringen van schertsfiguren op het gebied van schandalige
vervuiling van het milieu en vergiftiging van de mensen aan te klagen, en
dat zal ik dan ook blijven doen. Tot in lengte van jaren.

Uit naam en respect van en voor dr. Heemskerk.

Jules Zollner,

oud-gemeenteraadsverslaggever
Limburgs Dagblad,
van de gemeente Echt.


.

.

.